Duanın gücüyle bir güneş doğdu

LATİF ERDOĞAN

Dua, insanın bütün acizlik ve fakirliğini, hiçlik ve çaresizliğini vesile yaparak sonsuz güç ve kuvvetle irtibata geçme ameliyesidir. O, sebepleri aşarak bütün sebepleri elinde tutan Allah’a istek ve taleplerini arz vaktidir. Vermek istemeseydi istemeyi vermezdi mantığını daim fırsata çevirme halidir.

Yunus Nebi, duasıyla balığın karnını kendisi için bir denizaltıya çevirdi. Deniz, balık ve gece gibi aleyhinde görünen sebepler onun emrine girdi. Duası, şerri hayra tebdile vesile oldu. Kavmi bu vesile ile hidayeti buldu, başlarının üzerine çökmüş azaptan kurtuldu.

Duası: “Senden başka ilah yoktur. Sen’i tenzih ederim. Gerçekten ben zalimlerden oldum.” (Enbiya,87)

Eyüp Nebi, vücudunu saran illet ve hastalıklardan dua ederek necat buldu. Öncesinde elinden alınan ne varsa, duasıyla ona geri döndü.

Duası: “Hastalanıp sıkıntıya düştüm. Sen ise merhametlilerin en merhametlisisin.” (Enbiya, 83)

Zekeriya Nebi, kendisi ihtiyar, hanımı kısır olmasına rağmen dua gücüyle Yahya gibi bir nebi evlada sahip oldu.

Duası: “Ya Rabbi, bana kendi katından temiz bir soy bahşet. Doğrusu sen duayı işitirsin.”(Al-i İmran, 38)

Musa Nebi, duasının gücüyle, zalim bir topluluktan kurtuldu, Firavunun karşısına dikildi, Firavun saltanatını yok etti. Haman’ı dize getirdi, Karun’u hazineleriyle birlikte yerin dibine batırdı. Ve aynı dua gücüyle kardeşi Harun’un adını nebiler kütüğüne kaydettirdi.

Duası: “Rabbim, beni zalimler topluluğundan kurtar.” (Kasas,21)

Duası: “Rabbimiz, Sen Firavuna ve adamlarına dünya hayatında ihtişam ve servet verdin; insanları senin yolundan saptırsınlar diye mi ya........

© Yeni Akit