Zeno’nun paradoksu gerçekte ne anlatıyor?

Ahmet Can Karahasanoğlu

Şehir hep aynıdır; sadece içinden geçen yüzler değişiyor. Anlamın büyüsü değişiyor ve sürüklenme başlıyor. Bu, koşuşturmalı bir yarıştır. Tam o an düşünür insan Zeno’nun paradoksunu. Atılan ok, varacağı yere asla ulaşamaz.

İşte bu koşuşturmalar, tıpkı Zeno’nun paradoksu gibi, hedefe vardığımızı sandığımız her ânda aslında başka bir mesafenin belirdiğini keşfetmemizi sağlar.

Bu gözleme “ayrıntıların sonsuz kuyusu” diyorum. Bir ayrıntıyı anladığınızda hemen başka bir ayrıntı sizi esir alır. Sonsuz döngünün kurbanı oluverirsiniz. Bu vesileyle zaman denen olguyu keşfedersiniz.

Her düşünürün, yazarın zaman yorumu farklıdır. Şahsi yorumum; zaman, sonsuz anların birleşimini, geçmişi ve geleceği aynı zamanda ânı hissedişin toplamını ifade eder. Şuurun labirentlerinde ne kadar yoğunlaşırsanız, âna ne kadar odaklanırsanız........

© Yeni Akit