Peraşamız Avraam Avinu’nun eşi Sara için bir anıt mezar yeri satın almak istemesiyle başlar. Bu yerin ne olduğu Avraam’ın malumudur. Üç meleğe yemek hazırlamak için uğraşırken Midraş’a göre kuzu elinden kaçmış ve onu Mearat Amahpela’ya getirmiştir. Avraam burada meleklerin sesini duyar ve buranın Gan Eden’in giriş kapısı olduğunu öğrenir. Bu gün dahi Mearat Amahpela’yı ziyaret edenler giriş kapısında buranın Eden’in giriş kapısı olduğu şeklinde bir yazı ile karşılaşırlar.

Bu özel yerin toprakları Efron adında bir adama aittir. Efron önce burayı Avraam’a ücretsiz olacak vereceğini ima eder. Daha sonra da olmadık bir bedel ister ve bunu oldukça çirkin bir şekilde ifade eder. “Dört yüz şekel değerinde olan bir toprak parçasının aramızda lafı mı olur?” Bundan sonraki pasuk Avraam’ın Efron’u dinlediği ifadesiyle başlar. Aslında Avraam Efron’u dinlememiş ancak çok iyi anlamıştır. Avraam bu bedeli ona öder ve ebediyete kadar o toprak parçasının sahibi olur.

Efron’un taktiği o zamandan beri birçok kurnaz satıcının kullandığı bir yöntemdir. Birçoğumuz muhtemelen birinin bize bir şey satmaya çalışırken kendimizi ‘özel’ veya ‘değerli’ hissetmemizi sağlayacak sözler ettiğini duyarız. Bunun hemen ardından da ‘senin için’ lafı ile birlikte ‘sözde’ indirimli bir fiyatla karşılaşırız. Aslında burada bir indirim yoktur. Satıcı bizi sevdiğine ve........

© Şalom