Artık yaşadığımız günler acısıyla tatlısıyla nereye kayboldu? Anı olarak yer edindi bende ama nerede kaldı gençliğim?
Varlığım bunca zamanı nasıl tüketti?
Günlerim geçerken birbir bana haber vermedi. Bahşedilen ömrün alınan ve verilen nefesle damla damla nasıl tükendiğini hiç anlamamışım.
Şimdi bakıyorum kendime; yavaşlayan hareketlerim, söylenen fakat unuttuğum isimler, kulaklarımın ağır işitmesi, daha çabuk yorulmam,evden çıkıp eve gelebilmem bir lüks, şehrin gürültüsünün artık çekilmez oluşu, hava kirliliğini hissedişim...
Derim kırışmış, yüzümde çizgileri yaşamın, saçlarımda seyrelmeler ve beyazlamalar, sırtımın öne doğru eğilmesi, dişlerimin birbir beni bırakması hiç tesadüf değil. Hepsi gün gibi aşikar.
Gençliğin verdiği enerjiyi bol keseden harcamışım.........

© Maraş Gündem