Yeni Bir Algı Süreci/ “Sivrisinek ve Bataklık” Öyküsü

Daha önce kimi yazılarımda değindiğim “yozlaşma”, “bozulma”, “çürüme”, artık tıkanan sistemin tüm alanlarında pisliğini akıtan çıbana dönüşmüş durumda. Yara olmaktan öte tüm vücudu saran, yer yer patlayan, ortalığa saçılan lağım kokulu bir iğrençlik aslında! Bünyenin/sistemin kendi içinde besleyip büyüttüğü ve kendini de yok etmesi olası bir canavardan söz etmek artık abartı olmayacak.

İşsizliğin, yokluğun, yoksulluğun dayanılmaz boyutlara ulaştığı ve emeğin değerinin bu denli azaldığı/yok sayıldığı bir dönemden geçerken “çaresizlik sendromu” kitleleri bir “hiçlik” e/umutsuzluğa sürüklemekte. Bu bağlamda “kısa yol”, “kestirmeden hareket” ve “köşeyi dönme” güdüsü, duygu ve düşünce dünyasında öne çıkıyor. Çoklarının hüsrana uğradığı, çoluk-çocuğunun geleceğini bile riske attığı, varını-yoğunu yitirdiği, ancak birilerinin daha çok kazandığı -ki kapitalizmin ve feodal yapılanmanın doğası budur-, yani “altta kalanın canı çıksın” anlayışının devlet desteği ile sistemle birlikte yürütülmesi konunun bam telini oluşturmakta!

Ekonomik yokluk ve yoksunluğun kültürel ve etik/ahlaki alana birebir yansıdığı, sosyal çürümenin de bu düzlemde hızlandığı somut gerçeklikten ve verilerden anlaşılmakta. Kişisel tutarsızlık ve ahlaksızlık diye konuya bakmak oldukça yüzeysel olacaktır. Özellikle sistem (adı konulamayan ucube) savunucuları ve büyük çıkar sahipleri, “yasal” ya da yasadışı kurumsal yapıları savunabilmek savıyla bataklığın üstünü örtmeye çabalarken aslında daha çok pisliğe bulandıkları netleşmekte.

Bu toplumsal gerçekliği görmeyen/göremeyen/görmek istemeyen ve bu saptamayı yapmayan anlayış ne “kumar sektörünü”, ne de “kara para”........

© Karadeniz'de sonnokta