Tunuslu sinemacı Kaouther Ben Hania’nın yazıp yönettiği film, 29 Ocak 2024 tarihinde Gazze’de yaşanan gerçek bir olayı anlatıyor. O gün, İsrail ordusunun saldırıları sürerken Kızılay gönüllüleri, Almanya’dan bir telefon alıyorlar. Arayan kişi 6 yaşındaki yeğeninin Gazze’de bir aracın içinde mahsur kaldığını söylüyor. Telefon hattındaki Ömer (Motaz Malhees), Almanya’daki amcasının sözünü ettiği yeğeniyle hemen iletişim kuruyor. Hattın ucunda Hind Rajab adında 6 yaşında bir kız çocuğunun sesini duyuyor ve kurtarma operasyonunu başlatmak için hemen harekete geçiyor.

Kaouther Ben Hania, “dökü drama” diyebileceğimiz bir tarzda anlatıyor olup bitenleri. O gün yaşananlara sadık kalıyor ve gerçekçi şekilde Hind Rajab’a ulaşmak isteyen Kızılay çalışanlarının çabasına odaklanıyor sadece. Aralarında bazen tartışıyor ve anlaşmazlığa düşüyorlar. Zor anlar yaşıyor, yer yer çaresizlikten ne yapacaklarını bilemiyorlar. Tıpkı “Onların yerinde biz olsak ne yapardık?” diye düşünen seyirciler gibi… Bu arada film ilerledikçe, Kızılay gönüllülerinin orada tam olarak ne yapmaya çalıştığını adım adım keşfediyoruz. Onlar Hind Rajab’la iletişimde kalmak için çaba gösterirken bizim aklımızdan birçok duygu ve düşünce geçiyor.

En ağır savaş koşullarında, değil üniformalı askerlerin en acımasız terör örgütlerinin dahi canını almak istemeyeceği 6 yaşındaki bir kız çocuğu Hind Rajab… Yapılması gereken hiç kuşkusuz çok basit. İsrail ordusuna ulaşmak ve kızın kurtulmasını sağlamak… Bunlar birkaç saniye içinde aklımızdan geçen ilk düşünceler. Ama film ilerledikçe 6 yaşındaki bir kızı kurtarmanın ne kadar zor hale getirilebileceğini görüyoruz.

Kızılay’ın İsrail ordusuna ulaşması asla mümkün değil. O yüzden Kızılay, Kızılhaç’a ulaşmak zorunda. Peki, Kızılhaç ulaşabiliyor mu İsrail ordusuna? Hayır, onlar da ulaşamıyor. İsrail ordusu Gazze’de sivilleri öldürürken ulaşılmaz olmayı tercih ediyor çünkü… İsrail hükümetinin hazırladığı mevzuata göre Kızılay’ın Kızılhaç’a, Kızılhaç’ın da İsrail Savunma Bakanlığı’na ulaşması gerekiyor. Ama bu da hiç kolay değil. Çünkü Kızılhaç yetkilileri, telefonlara dahi çıkamayacak kadar yoğunlar. İşleri başından aşkın. Şansınız iyi giderse ve bir Kızılhaç yetkilisine ulaşırsanız, onların da Savunma Bakanlığı’yla hemen irtibat kurması imkânsız. Diyelim ki, tüm bunlar gerçekleşiyor. O zaman da Savunma Bakanlığı’nın İsrail ordusuna ulaşmasını beklemek zorundasınız.

Yani, Filistinli 6 yaşındaki bir kız çocuğun hayatı söz konusu olduğunda İsrail devletinin iki birimi arasında iletişim kurulması saatler sürüyor nedense. Bir Batılı veya Hıristiyan olsa, 5 dakikada çözülecek iş, Savunma Bakanlığı ile İsrail ordusu arasında kilitlenip kalıyor. Kızılay’daki işi tüm bu iletişimi sağlamak olan Mahdi (Amer Hlehel), telefon başında yalvar yakar olduğu Kızılhaç yetkililerinden haber bekliyor.

Merkezde çalışan Kızılay gönüllüleri,........

© Habertürk