Kıyıda köşede, vatan millet adına hamasi nutuklar atmak, insanları gaza getirmek, mangalda kül bırakmadan asıp kesmek, İsrail’ e Yunan’a Türkiye ve İslam düşmanlarına savaş ilan edip, onları lafla anasından doğduğuna pişman etmek kolay.

Savaşa karar vermek veya girmek milletin, devletin ve vatanın var oluş ve yok oluşuna sebep olabilecek ciddi ve hayati bir meseledir. Kalabalıkların heyecanı ve milletin hislerine tercüman olmak veya yanmış yüreklerin yangınına su serpmek için hesap kitap yapmadan bodoslamaya savaşa girilmez.

Savaş; ciddi bir manevi hazırlık inanç ve cesaret, bilhassa hesap kitap işidir. Bunlar yapılsa bile, sadece askerlere devredilemeyecek kadar önemli ve hayati bir konudur. O ülkedeki büyük küçük, zengin fakir, asker veya sivil herkesi etkiler ve ilgilendirir.

Savaş sadece askerlerin işi değildir. O ülkenin bütün insanları el ele gönül gönül’e, omuz omuza bir bütün ve disiplinli şekilde bir yumruk ve bir kalp olma işidir.

Asker cephede savaşırken cephe gerisindekilerin de kalben, ruhen ve bedenen savaşanların yanında olması, onlarla savaşın şartlarını ve sonuçlarını yaşaması gerekir.

Savaşan ordunun bir aklı düşmanda, bir aklı vatan ve millet savunmasında, bir aklı da evinde ve ailesindedir. Sırtını sağlama almayan bir ordu ve millet savaşın en kritik anında, en dost bildikleri tarafından sırtından hançerlenebilir. Milletimiz bunu birçok defa Ruslara, Yunanlara, Rumlara ve Ermenilere karşı savaşlar sırasında sık sık yaşadı. Tarihini unutan milletler aynı acıları ve felaketleri tekrar tekrar yaşamak zorunda kalırlar.

‘’Komşu’’ dediğimiz Rumlar, ‘’ Milleti Sadık’a’’ dediğimiz Ermeniler, ta İspanyadan ölümden kurtarıp Selanik, İstanbul ve İzmir’e getirip yerleştirdiğimiz Yahudiler milletimizin cephede savaşırken onlar işgalci ve istilacı........

© Haber7