1950’li yıllar.
Bir temmuz sıcağında köye iki jandarma geldi.
O zaman ki jandarmalar birer padişah gibiydiler. Herkes önlerinde el pençe divan duruyorlardı.
Köylüyü içten içe bir korku sardı.
Kimileri ülkenin yeni bir savaşa hazırlık yaptığını bu sebeple asker toplayacaklarını söylerken kimileri de “Yok yok vergileri artıracaklar, keçiye koyuna, ineğe öküze vergi alacaklar” diyorlardı.
İki jandarma muhtarı sordu.
Muhtar az ilerideki derede aptes alıyordu çağırdılar abdestini tamamlamadan koşa koşa geldi jandarmaların yanına.
“Buyur başefendi” dedi.
Kıdemli asker kendisine “Başefendi” denilmesinden o kadar hoşnut oldu ki bir an kendisini hakikaten başefendi sandı.
Kıdemli er muhtara;
“Sizin köyde Memed diye birisi varmış Osman oğlu Memed”
Muhtar bir an düşünmeye başladı bizim köyde Osmanoğlu Memed kim ola ki bir Memed’imiz var oda “Curo Memed yani köyün kırk yıllık çobanı”
Mecburen onu gösterecekti.
Ve onu da gösterdi.
Curo Memed köyün koyunlarını keçilerini dağın yamacına yaymış birde bir türkü tutturmuştu. “Mamudo gurban niye doğdun”
Bir an iki jandarmayla köy muhtarının kendisine doğru geldiğini görünce “Hayırdır inşallah iki koyunumdan birisini kurt kaptı birisini de bunlar mı alacak?” endişesine kapıldı.
Jandarmalar Curo Mehmed’in yanına geldiler kıdemli jandarma “Osman oğlu Memed” sen misin? Dedi.
Curo Memed’in dizlerinin bağı çözülmeye başladı.
“He gurban” dedi. Osman oğlu........

© Günışığı Gazetesi