Aşık Seyrani Kayserilidir. Halk edebiyatımızın önemli şahsiyetlerindendir. Adıyla karıştırılan bir Seyrani daha vardır. Tıpkı Nesimiler gibi. Ona olan ilgim, eleştirel hicvi nedeniyledir. Şiirlerinde bu havayı görmek mümkündür. Yazının başlığı da onun böyle bir şirindendir. Asırlık bir zamandan sonra şairi var eden budur. Tam bir Anadolu aşığıdır. Çalıp söyleyen bir adamdır. Aşık tarzı kadar sosyal muhtevalı şiirleri de güzeldir. Doğru sözlü, namuslu iyi bir şahsiyettir. Birçok şiirini Sanihatı Seyrani'sinde toplamıştır. Yeni baskısı da aparadigma yayınlarından çıkmıştır.
Seyrani tipik bir aşık tarzı üstadıdır. Şiirlerinde beşerî aşktan bahsettiği kadar, sosyal meselelerden de kapı açar. Dönemin yanlışlarını, çürümeyi, ahlaki yozlaşmayı iyi anlatan mısraları mevcuttur: “Âlemde bir devir dönüyor amma/Devr-i İngiliz mi Frenk mi bilmem/Halli kolay değil, pek güç muamma/Zâlim zulmü göğe direk mi bilmem.” Dönemin emperyallerine gönderme yapan mısralar, benim tespitimin şahididir. Osmanlıya çullanan batı devletlerinin oyunlarına dikkat çeken bir Seyrani'yle karşı karşıyayız. Bir halk ozanından dönemin tanıklığına şahit olmak güzel bir şeydir. Bir şiirinde bunu söyleyen usta, yaşamın başka ve güzel unsurlarına da göz atmaktadır. “Aşkın derdine düşeli/Mecnunum dağlar gezerim/Katram kaynayıp coşalı/Sel oldum, çağlar gezerim.” Kendini Mecnuna benzeten Seyrani, aşkın dönüştürücü tarafına vurgu yapmaktadır. Aşkın kanonik misali olan Mecnuna gönderme yapan ozan, aslında aşkın şifa olduğunu izah etmektedir.
Aşık Seyraniyi, Nesimiye nispet eden eden yazarlar vardır. Bir parça da haklıdırlar. Onun şiirinde günlük yaşam çok yer........