Birine 'seni seviyorum' dediğimizde aslında ona ne söylemek istiyoruz?
Ondan hoşlandığımızı mı onsuz yapamadığımızı mı ona bağlandığımızı mı onda yaşadığımızı mı onun hayatımızda vazgeçilmez bir yere sahip olduğunu mu?
Evet sevgili okur, bunlardan hangisini kastediyoruz 'seni seviyorum' derken? Birazını mı tamamı mı yoksa hiçbirini mi yahut burada yazılmayanlarını mı?
Her başımız ağrıdığında her gönlümüz sıkıştığında her yüreğimiz daraldığında her kalp çarpıntımız çoğaldığında, 'Acil durumlarda camı kırınız.' yahut 'Yangından ilk kurtarılacaklar' kadar alametifarikası kendinde gizli sihirli birkaç kelimeden mi ibaret, 'seni seviyorum?'
Sevmek. Sevilmek. Seviyorum. Kimi, neyi; ne kadar, nasıl? Seni seviyorum. Sahi mi? Hangi beni? Görmek istediğin beni mi olduğum beni mi? Sevdim. Ya şimdi? Sevmiştim. Emin misin? Severmişim. Allah Allah! Seveceğim. Kesin mi? İnanalım mı? Severse. Hazır mısın? Sevsin. Zorla mı?
Sevmiyorum. Utanmalısın kendinden. Seni sevmiyorum. Belli ki kendini de. Sevmedim. Bir de marifetmiş gibi söylemez mi? Sevmezse. Ne kaybedersin? Sevmezse sevmesin. Yani sevsin.
Sevmek şifadır seni gidi şapşal. Sevmek iyileştirir seni gidi kalpsiz. Sevmek gülümsetir seni gidi ruhsuz.
Sevgiye daha ne zamana kadar papatya muamelesi yapacağız? Seviyor, sevmiyor dilemması,........