Şimdi var mı bilmiyorum? Bizim zamanımızda Türkçe dersi kitaplarında bakmak görmek farkını kavratan bir makale yer alırdı… Önceki yazıda, Gürcistan gezisi izlenimimi aktarmıştım. Gezi de, yazı da planımda yoktu. Sonuç olarak, bir gezi izlenimini paylaşmak istemiştim. Bu yazının yeterli olacağını düşünmeme rağmen yapılan bir yorum yeniden Gürcistan'a değinmeye itti: “Bu yılbaşında ben de oradaydım. Sovyetlerden sonra Gürcü'ler bir çivi bile çakmamışlar. Tiflis'te yılbaşı süsünden başka bir şey yok. Sınırda ise daha düne kadar bize fındık çay toplayan Gürcü güvenlik görevlilerinde 1 Larinin 11 TL olma ukalalığı var. Putin bir gün burayı işgal etse zerre kadar acınmayacak bir millet…”
***
Öncelikle hiçbir kimse, bir başkasını beğenmek, sevmek zorunda değildir, ama herkes birbirine saygılı olmak zorundadır. Kişiler gibi bir ulusu da beğenmek zorunda değiliz. Ama tüm uluslara saygılı olmalıyız. Hiçbir kimsenin, hiçbir ulusun, bir başkasını aşağılamaya hakkı yoktur. Maksadın böyle olmadığını varsaysak bile aşan bir tavır hissedilmektedir. Aslında bir ulusu övmek de, yermek de doğru sayılmaz. Ülkelerin somut verileri analiz edilir, değerlendirilir ve öngörüde bulunulur. Ötesi, hiç kimseye yakışmaz.
Güvenlik görevlisinin ukalalığının nedeni, onlar değil, biziz. Yakın zamana kadar 2 Lari, 1 TL'sına eşitken, ülkemizde yaşanan ekonomik kriz ve yüksek enflasyon nedeniyle liramızın değeri düşmüştür. Burada onların bir kusuru yok. Ekonomisi, iyi olan ukala olur! Ekonomik krizi algılamadan, nedenlerini çözümlemeden başkasının parasının değeri üzerinden olumsuzlamaya gerek yoktur. Yani, başkasının gözündeki çöpü görmeden önce kendi gözündeki merteği görmek gerekir. Enflasyonu % 130'larda olan bir........