Bazı insanlar garip. Sanki sahip oldukları şeyler ebediyen kendilerinin kalacakmış gibiler. Bize aitmiş gibi görünen her şey aslında birer emanet. Cömertçe nasipler. Mal da yalan, mülk de yalan! Hiçbir sahipliğin garantisi yok. Bugün elinde tuttuğun yarın hayalin olabilir. Bugün eksikliğini duyduğun, yarın üstüne yağabilir.

Gerçek bilgelik, sahip olduklarının havasına girmemeyi başarabilmektir. Felsefeci Epiktetos der ki: “İnsanı mutsuz eden şey, olaylar değil, onlara yüklediği anlamdır.” Bence de “İnsanı mutlu eden, sahip olduklarımıza yüklediğimiz manalar olmamalıdır.”

Bazı kişiler en ufak bir varlık, para ya da başarı sahibi olduğunda değişmeye, farklılaşmaya, kibirlenmeye başlıyor. Şaşırıyorum; çünkü kibir insanı en çirkin gösteren elbisedir. Mevlana “Kibir, bele bağlanmış taş gibidir; onunla ne yüzülür ne yüzdürülür.” demiş. Rabbimizin........

© Yeniçağ