Eskiden gardiyan denirdi.

Sonra infaz ve koruma memuru denilmeye başlandı.

Suçları yok ama görevleri gereği hayatlarının neredeyse yarısı cezaevlerinde demir kapılar ve parmaklıklar arkasında geçiyor.

Aflar bile yaramıyor onlara; mahkûmlar gruplar halinde özgürlüğe yürürken cezaevlerinde sürdürüyorlar yaşamlarını.

***

İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu gerçekten zor bir görev üslenen bu kişilere kayıtsız kalmayıp çalışma koşullarını, sorunlarını, isteklerini ortaya koyan 82 sayfalık bir rapor hazırlamış.

Dün inceledim o raporu.

Ana hatlarıyla şöyle özetleyebilirim:

-Türkiye’de 405 cezaevinde halen 66 bin 130 infaz ve koruma memuru bulunuyor. Bunların yüzde 88.56’sı erkek, yüzde 11.44’ü kadın.

-Yüzde 52.85’si üniversite lisans, yüzde 22.92’si meslek yüksek okulu, yüzde 22.09’u lise, yüzde 1.85’i yüksek lisans, yüzde 0.314’ü ortaokul mezunu. Yüzde 0.00033’ü ise doktora yapmış.

-Kendileriyle yapılan yüz yüze görüşmelerde yüzde 41’i can güvenliğiyle ilgili tehditlere maruz kaldıklarını, yüzde 71’i yaptıkları işi psikolojik olarak yıpratıcı bulduklarını, yüzde 80’i kamuoyu algısından rahatsızlık duyduklarını, yüzde 78’si meslekten ayrılmak istediklerini, yüzde 67’si personel sayısının yeterli olmadığını belirtmiş.

-Çeşitli film ve dizilerde meslekle ilgili olumsuz yargı oluşturulmasına, kendilerinin rüşvetçi, gaddar ve işkenceci gibi gösterilmesine tepki duyuyorlar.

-Mesleklerinin hayata bakış açılarını değiştirdiğini, insanlara olan güvenlerini azalttığını, kaygı seviyelerini........

© Yeniçağ