1968 kuşağı, kapitalist sistemin son finansal krizinin yaşandığı döneme denk gelir. Sistemin yarattığı buhran, durmadan çoğalan anti demokratik yaklaşımlar ve bununla bağlantılı doğan hukuksuzluklar, öğrenci gençleri sistemi sorgulamaya ve aşmaya zorlamıştır. Başkaldırı önce üniversite kampüsünde başlar ve tüm dünyaya yayılır.

Sistem an itibariyle bir kriz daha geçiriyor. Ancak bu kez küresel çapta çok etkili olmamasına rağmen, bölgesel etkisi çok daha fazla etkili durumda. Şu anki sistemin tamamında yapısal krizler yaşansa da sosyal reform ağırlıklı değişimi dayatan Ortadoğu oluyor. Özellikle son iki yüzyılda yöneticilik vasfını üstüne alan sol, sağ ve tek başına “İslam” mevcut krizi aşmaktan uzak kaldı. Ulus devlet mantığı, kutsal sayılan ırklar ya da mezhepler gibi anlam dünyasından uzak ve mantığı zorlayan mantık dışı yaklaşımlar, yeni gençliği, yani Z kuşağını alternatif yaratmaya zorlamış durumda. Belki 1968 kuşağı kadar eylem yapıcı değiller ama onların da Pikachu’ları, tencere sesleri, ıslık sesleri, oturma eylemleri, TOMA’da duş alma yarışları ve çok ama çok güzel pankartları var. Çoğu, ‘polis amcalarının’ su sıkmasına anlam vermese de aslında bir anlam da aramıyor. Aradığı tek şey, ortada haksızlığın olup olmamasıdır.

Bazen sohbette denk gelirler. Genç ve gözleri çakmak çakmak bir arkadaşa sormuştum. “Bu eylemle hükümetin nasıl bir adım atmasını hedefliyorsunuz? Bir yasa değişikliği mi istiyorsunuz” diyerek çok apolitik ve gündemden uzak bir soru sormuştum. Verdiği cevap şöyle; “biz önce o yasaların yeniden ve daha çok bizi anlayan bir yasaya dönüşmesini istiyoruz. Ve sonra da o yasaların eksiksiz ve herkese eşit........

© Yeni Yaşam