Savaşta vatan savunması, eğer “tasada ve kıvançta” kendisini bir “millet” olarak gören ve bu milletin geleceğinden, özgürlük, eşitlik ve refah umudu duyan bir vatandaş topluluğu varsa mümkün olur.

Tersi durumda “vatan savunması” mevcut diktatörlüğün, sınıf tahakkümünün, azınlık halklar üstünde şovenist zorbalığın, erkek egemen barbarlığın savunulması sonucunu doğurur.

Eğer bir devlet rakip bir devletle savaş tehdidi altındaysa, topyekun vatan savunmasına o devletin vatandaşlarını nasıl hazırlayabilir?

Önce o devletin farklı milletlerden, dinlerden, mezheplerden, cinsiyetlerden, kültürlerden ve sınıflardan meydana gelen vatandaşlarının hepsini kapsayan bir “ulus” olarak inşa edilmesi şarttır. Böyle bir “çoğulcu ulus”a “demokratik ulus” diyoruz. Böyle bir ulusta “çoğunluk ulusun milliyetçiliğine” yer yoktur. Demokratik ulusun içinde hiçbir ulus diğerine karşı milliyetçi üstünlük taslayamaz. O nedenle demokratik ulus milliyetçi olamaz. Buna karşılık demokratik ulusun mensupları “yurtseverdir.” Onların yurtseverliği “vatan savunması” için en büyük kuvvettir.

İkincisi savunulacak olan vatan çoğunluk ulusun, onun dinine ve mezhebine, o ulusun erkeklerine ve egemen sömürücü sınıflarına mensup olanların vatanı olduğu sürece, vatansız uluslardan, dinlerden, mezheplerden, kadınlardan “vatan savunması” beklenemez. Farklılıklar “demokratik ulus”a dönüştüğünde vatan da “ortak vatan” olacaktır. “Ulus devletin” yerini demokratik ulusun ortak vatanı alacaktır. “Ortak vatan”, vatanı savunmanın önkoşuludur.

“Demokratik ulusun” ve “ortak vatanın” inşası kapitalist modernite koşullarında, sermaye sınıfının anti demokratik, oligarşik, ırkçı, faşist diktatörlüğünde mümkün olamayacağına göre, ülkede sermaye egemenliği sürmekte olsa bile, bu egemenliğin sınırlanmış, dengelenmiş biçimi “demokratik cumhuriyet” olmalıdır. Vatan savunması “demokratik ulus temelinde, ortak vatanın demokratik cumhuriyet” olmasını şart koşar.

Böyle bir demokratik ortak vatanı “demokratik ulusun”, birbiriyle çelişen bütün özneleri bir savaş durumunda savunacaklardır. Demokratik ulusun sermaye yanlısı özneleri sermayenin egemenliği için, sermaye karşıtı özneleri sosyalizme yönelme imkanlarını korumak için ortak, demokratik vatanı tek bir “demokratik ulus cephesinde” birleşerek saldırgana karşı koruyacaklardır.

Ulus demokratik ulus değilse, vatan ortak vatan değilse, devlet demokratik değilse, egemenlik sermayenin en şovenist, en........

© Yeni Yaşam