Türkiye’nin ulusal güvenliğini, yaşamsal çıkarlarını doğrudan ilgilendiren bu üç konunun hangi yöne evrileceğine ilişkin soru işaretleri var. Kandil’den gelen maksimalist açıklamalar… SDG’nin 10 Mart anlaşmasına uymaması… Gazze’de ikinci aşamaya geçilememesi… Bu üç dosyada eğilim neyi gösteriyor, araştırdım. Son durum raporunu özetleyeyim:

SÜRECE STRATEJİK ZARAR

Terörsüz Türkiye sürecinin en kritik aşamasındayız. TBMM Komisyonu, eve dönüş yasası ile ilgili raporunu hazırlıyor. Önümüzdeki günlerde sahada, sürecin ilerlediğini gösteren, silah bırakma sürecinin devamı olan yeni adımların atılması bekleniyor. Terör örgütü öyle ya da böyle silah bırakacak. Türkiye-Irak, Türkiye-Suriye, Türkiye-ABD hatlarında kurulan uluslararası denklem ve Türkiye’nin askeri-istihbari güç kapasitesi bunu zorunlu kılıyor.

Bu konjonktürde, örgütten gelen “Suç işlemedik ki affedilelim”, “Öcalan bırakılmazsa başka adım atmayız” gibi açıklamalar kaşların çatılmasına neden oluyor. Yazmıştık… Bunlar bir yönüyle provokasyon, bir yönüyle örgütün pazarlık çabasıdır. Ancak sürece zarar veren iki eğilimin de altını çizmek gerekiyor:

Bir. DEM ve Kandil’in İmralı’yı aktörleştirme çabası… Süreci Öcalan üzerinden inşa etme girişimi… İmralı Temmuz ayında “Özgürlüğümü bireysel bir sorun olarak görmüyorum” dese de konunun sürekli buraya getirilmesi… Deniyor ki: İmralı’nın açıklamaları sürecin ilerlemesine taktik fayda sağladı. Ancak aktörleştime çabası sürece stratejik zarar veriyor.

İki. DEM ve Kandil’den gelen maksimalist taleplerin ima ettiği, süreç sonrası için........

© Yeni Şafak