Topkapı’dan, Aksaray’a kadar uzanan “Millet Caddesi”nin iki yanında, yeni inşa edilen kayda değer hiçbir bina yok. Yine eski yapı olarak yüzümüzü ağartacak bir Yüksek Öğretmen Okulu’nun yer yer mavi çinileri ile aydınlık gülümseyen, senelerdir bilinmez hangi sebeple “boş bekletilen” binası var. Marmara Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dekanı Hakkı Dursun Yıldız, fakültesini bu binaya taşımak için çalmadık kapı bırakmadı. Büyük mücadele verdiğini biliyorum. Ama bir netice alamadı. Gönlüm bu güzelim binaya yine edebiyatçıların taşınmasını istiyor. O yüksek tavanlı sınıflarda, yeşilliklerle dolu bahçeye bakan genç insanların, ilk aşkları, ilk heyecanları peşinde yine şiirler karalamalarını, yine hüzünlü bakışlarla kendinden önce bu sıralarda oturanları düşünmelerini arzuluyorum. Belki onlar, evet ancak şairler, yaşadıkları mekânı hakkıyla değerlendirebilirler.

Yoksa madenî üst geçitleri şişine şişine “finanse” eden bankaların gölgesinde sürekli olarak o eciş bücüş mimari yükselecek. Büsbütün anlamsız hâle gelmiş, bir hisar misali caddeyi iki yandan kuşatmış olan iş hanları, oto galerileri, elektrikli ev eşyası satan........

© Yeni Şafak