Bahçe sinemaları öldü bahçe videoları geldi

Sinemanın ülkemizdeki altın çağı diyebileceğimiz 1960-70 arası, hemen her şehrimizde olduğu gibi, İstanbul’un da pek çok yöresinde, kökü eskilere giden bahçe sinemaları pek revaçtaydı.

Bir torbacık kabak çekirdeği alınır, bir şişe gazoz açılır küçüğe, ailece gidilirdi sinemaya.

Bilhassa orta tabakanın en büyük eğlencesiydi. Delikanlılar kız kovalar, Zeki Müren en güzel şarkılarını okur, Türkan Şoray gözlerini süzer, o gece geç vakitlere kadar filmin etkisi devam ederdi. Bu bahçe sinemaları üzerine çok sözler söylenebilir, yitip giden dünyası için nostaljik tasvirler yapılabilir, sinema ile ülkede olup biten olaylar arasında münasebetler araştırılabilir. Ancak kısaca söylenecek sözlerin başında bahçe sinemalarının da mahalle ile birlikte anılmaları geliyor. Mahallenin yok oluşu ile mahalle kabadayısı, mahalle baskısı, mahalle mescidi, mahalle kahvesi, mahalle takımı, mahallenin gülü, mahallenin delisi vb. de yok oldu.

O kahveden çıkan gençler, o mahallenin gülünü takip ederlerdi. Ertesi günü yapacakları maçın tartışmasını on dakikalık aralarda........

© Yeni Şafak