Amerikan üniversitelerinde başlayan, sonrasında dünyaya dalga dalga yayılan protesto hareketlerine Türkiye’nin üniversitelerinden cılız bir katılım geliyor. Cılız derken sayısal bir azlığa işaret etmek değil niyetim, bunu tespit edebilecek durumda değilim. Sözünü ettiğim, aidiyetlerin, inandıkları değerler, ideolojik durumları sebebiyle zaten Filistin meselesine ve israil siyonizmine duyarlı kesimlerin daha az dışına çıkabiliyor bizdeki protestolar. Var böyle gruplar ama genel fotoğrafta çok daha az yer kaplıyorlar.
Amerika’da, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde, başka coğrafyalarda israil’in karşısında ve Filistin’in yanında olduklarını en gür sesleriyle haykıranlar arasında her dinden, her inanıştan, her fikirden, her kültürden öğrenciler var. Müslümanlar da, Hristiyanlar da, Yahudiler de, Budistler de var. Dindarı kadar seküleri de, ateisti de var bu göstericilerin. İnsanca bir ortak payda etrafında buluşuyor, İsrail’in dünyanın gözü önünde pervasızca gerçekleştirdiği soykırımı protesto ediyor, oturma eyleminde bulunuyor, Gazze’ye destek oluyorlar. Siyonist İsrail’in güdümündeki (belki esaretindeki) yardakçı yönetimlere karşı direnişi kırmak için ciddi derecede şiddet ve zor kullanan güvenlik güçlerine de yiğitçe direniyorlar. Bu gösterilerin benzerleri hemen her gün dünyanın her köşesinde, hatta israil’de bile ortaya çıkıyor. Buna karşılık, bizim üniversitelerimizde bu gösterilere katılan öğrenci profili belli bir çerçevenin dışına çıkmıyor.........