Gazze’de yıkıntılar arasında kısmen de olsa ayakta kalmış bir bina… Bombalar camı çerçeveyi indirmiş ama pencere yerinde, bej perdeleri de duruyor hatta. Pencereden harap olmuş Gazze’ye dalıp gitmiş gözlerle bakan orta yaşlı bir baba… Elinde beyaz porselen bir fincan… Muhtemel ki yıkıntılar arasından bulup çıkardığı çayını ya da belki kahvesini yudumluyor. Hemen yanında sekiz dokuz yaşlarındaki oğlu… O çekimi yapan kameranın farkında, gülümsüyor ve sağ eliyle zafer işareti yapıyor. Ajansların geçtiği çok dokunaklı bir fotoğraf bu… Yakıp yıkılmış, tarumar edilmiş bir şehrin asla yıkılmayan, dimdik ayakta insanlarına dair unutulmayacak bir kare…
Ve bir video… Gazze’nin insanlarının yıkıntılar arasında hayata nasıl sımsıkı tutunduklarını gösteren hızlandırılmış çekimler… Kameraya el sallayan bir delikanlı… Elinde bir değnek… Nasıl olmuşsa ayakta kalmış evlerinin kapı önünü temizliyor. Evin kadraja girmeyen kısımları da sağlam mı? Zayıf ihtimal… Ama o delikanlının yüreği sapasağlam, gülümsüyor.
Yine aynı videoda başka güleç yüzlü çocuklar da var. Yıkıntıların molozları arasında oluşturduğu küçük tarha sıraladığı yaralı çiçekleri suluyor onlardan biri. Bir başkası, üç beş tahtayı birbirine çakıp naylonlarla kaplayarak........