Geçenlerde Mustafa Kara hocamızın bana da imzalamak lütfunda bulunduğu “İstiklal Marşımızın Bülbülü – Mehmet Âkif Ersoy” isimli kitabının sayfalarını bir kere daha çevirirken merhum Bandırmalı Ali Efendi’nin Neyzen Tevfik’le birlikte çekilmiş fotoğrafıyla karşılaştım. Daha önceki okumalarımda gözden kaçırmışım. Resmin altında şöyle yazıyor:
“Neyzen, Bakırköy’deyken onu ziyaret eden Ali Ağabey kapısını çalınca önce reddedilmiş. Sonra Ali Ağabey ‘Ben Âkif’i çok seviyorum, sizi de görmek istiyorum’ deyince Neyzen ‘Âkif’im, Âkif’im’ diyerek kapıyı açmıştı.”
Neyzen Tevfik Kolaylı’nın başta Mehmet Âkif Ersoy olmak üzere birçok dostunun olduğunu biliyoruz. Onun Âkif Bey’in dışında da Yavru Mehmet, Nuri Demirağ, Cengiz Alpay gibi takdirkârları bulunuyor. Şair ve yayıncı Hakkı Cengiz Alpay’ın Cağaloğlu’ndaki Nakışlar Yayınevi’ne her gidişimde ondan Neyzen Tevfik’le ilgili bir fıkra, bir şiir dinlerdim. Cengiz Ağabey, Neyzen’le ilgili kaleme aldığı bazı yazılarını çeşitli yayın organlarında neşretti. Bunlardan biri de “Meş’ale” dergisinin sayfaları arasında bulunmaktadır.
Allah rahmet eylesin, zaman zaman beni de yazmaya teşvik eden ve büyük bir ilgi gösteren Cengiz Bey “Bir Neyzen Tevfik Vardı” başlığıyla adını verdiğim dergide uzunca bir yazı yayımladı. İşte bu yazıdan birkaç anekdotu kendi üslubumla sizlere nakledeceğim.
Cengiz Bey, Kasım 1947’de bir iki arkadaşıyla bir gün Vezneciler’deki Yavru Mehmet’in Çayevine gidiyor. Burası ufak bir kahvehanedir. Sahibi de Yavru Mehmet isimli aynı zamanda mûsıkişinas olan bir zattır. Bu küçük Çayhane’ye Abdülbaki Gölpınarlı, Mükrimin Halil Yınanç, Kasım Küfrevi, Celal Hoca (Ökten) gibi ilim erbabı da yolunu uğratmaktadır. Meğer burası Neyzen’in her akşam damladığı bir yermiş, Yavru Mehmet de onun en aziz dostlarından biriymiş.
Cengiz Bey, Neyzen Tevfik’le ilk defa işte burada karşılaşıyor ve oturduğu yerden kalkıp ilk selamını veriyor. Bu sırada Neyzen, Yavru’nun ikram ettiği çaya yarısı kalmış simidini batıra batıra yiyor, susamla karışık çayı........