İşyerinden arkadaşlarla ara sıra çocuklarımız üzerine konuşuyoruz. Hele ki bir de çocuklar akran gibi olunca, "sizinki ne yaptı, bizimki şunu yaptı" gibi muhabbetler kaçınılmaz oluyor.

Yine işyerinden bir arkadaşla konuşuyoruz. Çocuğu Robert Koleji'nde okuyor. Evin tek erkek evladı. Şu an direkt yurt dışına odaklanmış. Yurt dışından bir burs alıp üniversiteye orada devam etmeyi planlıyorlar.

Büyük bir olasılıkla delikanlı, orada bir kıza âşık olur, evlenir ve orada bir hayat kurar. Sen uğraş didin, özenli bir eğitim alsın diye sadece bir çocuk yap. Onu büyüt. Milyonlarca lira masraf yap. Sonra yurt dışına gönder. Elinden uçup gitsin. Ben ne anladım bu işten. Sorsan çocuk kendini kurtarmış oluyor. Yahu kendini kurtarsın diye çocuk yapılır mı, o kadar çile çekilir mi? Çocuk yapmak için çok daha ulvi bir gaye olmalı. Çocuk, kendini değil, dünyayı kurtarsın diye yapılmalı. Vatanına milletine faydalı olsun diye yapılmalı.

Niye biz kürtaja sıcak bakmıyoruz. Biz niye........

© Yeni Mesaj