Kerbelâ’nın aslanı: Celal Abbas

Kerbelâ… Kanın, susuzluğun ve sonsuz vefanın adı…

O çölün kızgın kumları üzerinde bir yiğit vardı: Celal Abbas.

O, Hz. Ali'nin oğluydu… Annesi Ümmü'l Benin, oğullarının tamamını Hüseyin'e feda etmeye ant içmişti.

Kerbelâ'da Yezid ordusu Fırat'ın sularını Ehl-i Beyt'e yasakladığında, susuzluktan inleyen çocukların "su, su" feryadına dayanamayan bir kahraman çıktı meydana…

Celal Abbas, Fırat'a yöneldi.
Atının nalları kumlara vurdukça Kerbelâ'nın kalbi titredi.

Suya ulaştı… Avuçlarını doldurdu ama içmedi.

Kardeşi Hüseyin ve küçük Sakine susuzken, o suyu dudaklarına götürmeye gönlü razı olmadı.

İşte o an, vefanın zirvesi, insanlığın şerefi yazıldı Kerbelâ toprağına.

Kolları bir bir kesildi…

Ama sancağı yere düşürmedi.

Yüce Rabb'in katında iki kolunun bedeline iki kanat verildi.

O........

© Yeni Mesaj