Yıl sonunda hesaplar yapılır. Kamu kurumlarından bazıları ve ticaret ehli insanlar envanterlerini çıkartırlar. Sayım yapılır, raflardaki malzemelerin satılanları da duranları da çıkartılır.

Toplumun çok geniş bir kesimini ilgilendiren asgari ücret tespit komisyonu da yoğun bir çalışma gündeminde. Devlette bir hesabın peşinde. Denk bütçe yapmanın uygulanabilirliği için devlet kılı kırk yarmanın derdinde. Büyük devlet olmak zor, idareyi yönetmek zor zanaat.

Bugünlerde milyonlarca emekçi, asgari ücret bazlı çalışan insanımız geçim derdinden boğulmuş durumda. Sessiz kalabalıkların hesabı küçük. Asgari ücrete yapılabilecek, hayat standardını belli bir seviyeye çekmek adına beklemede. Hani ola ki asgari ücrete yapılamayacak okkalı bir zammın hayalinin beklentisinde. Çalışan, üreten, emek veren çalışanların haleti ruhiyesi bu.

İkinci boyutu ise işverenler. İhracat yapanlar dünya ile yurt içi çalışanlar yerel firmalarla rekabet halinde. Peşin vergisi, stopajı, gelir vergisi, sigorta primleri ve diğer adını, sanını pek bilemediğimiz ödemeler.

Üçüncü boyutu devlet. Bir taraftan çalışanlarının ödemeleri, diğer taraftan kontrol altında tutulmaya çalışılan enflasyon canavarının dizginlenmesi.

Dördüncü boyutuna gelirsek halk. Tüm bu vergi ödeme ve diğer görünür görünmez giderlerin fatura edildiği tüketici vatandaş. Asgari........

© Yeni Meram