Sadece Osmanlılar değil tüm İslam-Türk devletleri böyledir. Bu gerçek günümüzde de devam etmektedir. Bu iddiayı sadece bugüne bakarak öne sürmüyorum, dünya tarihindeki gelişmelere bakarak söylüyorum. Bu görüşün sağlam teorik ve uygulamalı dayanakları var. Bunun en büyük nedeni ise İslam dini ve Türk töresidir. Başlığı ve orada söylediğim iddiaları biraz şerh edersek önümüzde şöyle bir tablo belirir.

a- “En az dincilik yapan insanlar Müslümanlardır” Çünkü İslam’ın özü böyle emrediyor.
Bakara / 256. Ayet
'Dinde zorlama yoktur. Gerçekten doğru eğriden ayrılıp iyice belli olmuştur.....Bakara 256 "
“Sizin dininiz size, benim dinim de banadır.(109/6) "
“De ki: Hak, Rabbinizdendir. Artık dileyen iman etsin, dileyen inkâr etsin. (18/29)" Görüldüğü gibi; her ne kadar Allah, kullarının, kendisinin (cc) çizdiği yolu takip etmesini ve ona göre yaşamasını arzu etmiş olsa da; yine Allah’ı bu dünyada bir inancı veya dini kabul veya red etmede asla zorlama olamayacağını belirtmiştir.

Bu anlayışın bir tezahürüdür ki Müslümanların hakim oldukları Gayri Müslim diyarlarda (mesela İspanyada 800, sene Balkanlarda 400 sene… ) uzun hakimiyet dönemleri sona erdiğinde oranın halkları ne dinlerini unutmuşlardır, ne de dillerini. Halbuki Hristiyanlar ve başka dinden olanlar bir İslam ülkesinde birkaç yüz sene hakimiyet kursalar, oralarda Müslümanlara ait hiçbir şey bırakmazlar. Dini binalar, dil ve kültürden eser kalmaz. Balkanlar ve İspanya buna en........

© Yeni Meram