“Gel, gel, ne olursan ol, yine gel,
İster kafir, ister mecusi,
İster puta tapan ol, yine gel,
Bizim dergahımız, ümitsizlik dergahı değildir,
Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da, yine gel...
Şu toprağa sevgiden başka bir tohum ekmeyiz biz...
Beri gel, beri ! Daha da beri ! Niceye şu yol vuruculuk?
Mademki sen bensin, ben de senim, niceye şu senlik benlik...
Ölümümüzden sonra mezarımızı yerde aramayınız!
Bizim mezarımız âriflerin gönüllerindedir.”
Okumayanımız yoktur. Her daim, hoşgörünün ve kardeşliğin başkenti Konya, ardından da “GEL, GEL, ne olursan yine GEL” deriz. Son aylarda Konya’da yaşanan olaylara baktığımız zaman acaba kendimizi mi? Kandırıyoruz.........

© Yeni Meram