Kıbrıs’ın kuzeyi uzun bir süredir kendinde değil. Özellikle pandemi dönemi ve sonrasında ülkemiz kendinden uzaklaştı.

Bu durum insanımızı da derinden üzmektedir. Kendi ülkemizde karar verici olmaktan uzaklaştık. Bizim yerimize başkaları karar vermekte, bizim adımıza başkaları konuşmakta, hayatlarımıza başkaları yön vermeye çalışmaktadır.

Biz talep etmediğimiz halde her köşeye cami inşa edilmekte, önce Lefkoşa’ya, şimdi de Mağusa’ya İlahiyat Koleji inşa edilmekte, buralarda TC kökenli göçmen çocuklarına dini eğitim verilmektedir. Bu çocuklar sözde imam olarak mezun olacak ve ülkemiz camilerinde imam olarak görev yapacaklar. Böylece Türkiye’den imam getirmemize gerek kalmayacak.

Ama Hala Sultan İlahiyat koleji açılalı neredeyse 12 sene oluyor ama bu okuldan mezun olan çocuklar imam olmak yerine, başka alanlarda üniversite eğitimi alıyorlar. Bu da onların en doğal haklarıdır. İstedikleri mesleği seçebilirler.

Öyleyse bizim ilahiyat kolejine değil, 1974 öncesinde olduğu gibi kaliteli eğitim veren devlet okullarına ihtiyacımız var. Benim orta-lise öğrenim dönemimde özel ders yoktu, dershane yoktu, deneme sınavı yoktu ama benimle beraber liseden mezun olan öğrencilerin çoğu Türkiye’nin en iyi üniversitelerini kazanabiliyordu.

Bu durum 1980’li yılların sonuna kadar sürdü. Sonra giderek azaldı. Şimdi........

© Yeni Düzen