Sersemlemek: Düşünmeden hareket etmek, ne yaptığının farkında olmamak.
Dünyanın ve teknolojinin değişim hızı hepimizi sersemletiyor. Cep telefonu, tablet, bilgisayar ekranlarına bağımlı yaşamımız çoğu olay karşısında bizi çaresiz bırakıyor.
Lafı uzatmadan söyleyeyim; çocuklarımızın gelişiminde çoğu zaman ne yaptığını bilmeyen sersem gibi davranıyor, çaresizce onları dijital dünyaya teslim ediyoruz.
Bugün için pek önemsenme de çok yakın bir zamanda şu 3 tehlike katmerlenerek artacak.
Dikkat Dağınıklığı: Çocuklarımız, dikkatlerini toparlayamadıkları için derinlemesine öğrenemiyor, en basit yönergeleri takip edemiyor, akıl yürütme yoluyla problemleri çözemiyor hale geldiler. Dijital Bağımlılık: Tüm öğrencilerimizi dijital bağımlılık etkisi altında yaşıyorlar. İnternet ortamında olmadıkları zaman öfkeleniyorlar, huzursuz oluyorlar, psikolojileri bozuluyor. Sosyal İzolasyon: Öğretmenleriyle, anne-babalarıyla, diğer aile bireyleri ve arkadaşlarıyla yüz yüze etkileşimleri minimuma düştüğü için neredeyse bir tür sosyal izolasyon yaşıyorlar. Sağlıklı iletişimi kuramıyor, konuşamıyor, kendini ifade edemiyorlar.Hiç kuşku yok ki dijital teknolojilerin eğitimde kullanılması, öğrencilerin öğrenme stillerine uygun materyaller ve içerikler sunma konusunda büyük bir potansiyele sahiptir. Bireysel ihtiyaçlara göre özelleştirilmiş öğrenme deneyimleri, öğrencilerin daha etkili bir şekilde öğrenmelerine yardımcı olabilir.
Dijital platformlar, coğrafi sınırları kaldırarak uzaktan eğitimi mümkün kılar. Öğrenciler, farklı bölgelerden eğitim alabilir ve çeşitli kaynaklara kolayca erişebilirler.
İnteraktif simülasyonlar, sanal laboratuvarlar ve öğrenme oyunları, öğrencilerin dersleri daha etkili ve eğlenceli bir şekilde........