Kıbrıs Rum Toplumunda Gelecekten Kaçış

RETROTOPYA “geleceği terk eden bir toplumun Melankolik Coğrafyasıdır” der Zygmunt Bauman!
Geleceğe sırtını dönmekten doğan RETROPYA, sahip olduğumuzdan daha iyi bir gelecek tahayyül edemediğimizde, başka türlü söylersek, ÜTPOPYA’yı terk ettiğimizde ortaya çıkar ve bizi şimdiki zamana ve geçmişe sabitler.Kıbrıs Rum toplumu tam da böyle bir yere/toposa sabitlenmiştir!
Uzun yıllar adanın geleceğini kendi başına belirlemek için uğraşıp mücadele etti. 1878-1960 arasında ve 1960 ile 1974 arasında izlenen bütün politikaların ortak bir noktası vardı: “Egemen Unsur Biziz, Self Determinasyon Hakkı Bizimdir. Ülkenin geleceğine biz karar veririz.”
Gelgelelim, ütopyasının peşine düşen Kıbrıslı Rumlar 1974’ten sonra geleceği belirleme imkanından mahrum oldular.
20. Yüzyılda ütopyayla (Enosis) başlayan serüvenleri, nostalji ile bitti.
Bundan böyle, geleceği belirleme arayışı, yerini gelecek korkusuna bıraktı!
Kıbrıs Rum toplumu, Zygmunt Bauman’ın RETROTOPYA dediği yere sürüklendi. Geleceğe dönük umut ve ütopya yerine, geçmişe yönelik bir “ütopya” (RETROTOPYA) kurmaya yöneldi. Kaybedilen özgüven duygusunu geçmişte aramaya ve geçmişi yeniden yorumlayıp yad........

© Yeni Düzen