Bir kulağım Orta Doğu’daki savaş haberlerindeyken motorları maviliklere sürdüğümüz günlerdeyim bir yandan da. Arkadaşlarla çıktığımız mavi yolculukta yeni bir koya demir attık bu sabah. Bu yaşıma gelmişim, günübirlik gezilerle çıkmış olsam da bu ilk mavi yolculuk deneyimim. Hiç haberlere bakmasam denize, manzaranın güzelliğine dalsam mı diye düşünüyorum bazen. Zor oluyor ama yapmam lazım bunu.
Beyaz bir yelkenli geliyor uzaktan. Mavi balıklar yüzüyor cam gibi suda. İyi ki kendime böyle bir kıyak yapmışım diyorum. Zor günlerden sonra hak ettim bunu. Boş sayfayla uzun uzun bakışıp durdum yazımı yazmak için oturduğumda. Dünya her şeye rağmen nasıl da güzel hala diye düşündüm. Şairin, yazarın tatili olmaz elbet. Daha dün bir kitap için söz verdiğim yazıyı bitirdim. Şimdi havadan sudan bahsetsem de köşe yazımı yazmaya koyulmuşum. Pazar sabahı yazımı okumayı bekleyen okurlarım var, kalplerini kıramam onların.
Yaz sonu bile diyemiyorum sonbahara girdik çünkü. Geceler serin oluyor ama güverteden yıldızları seyretmek muhteşem. Her şey insanın içinde başlıyor elbet. Sırtında kederden bir kambur taşıyorsan en güzel manzaraları göremiyorsun. Pek çok mutluluk hemen yanı başında aslında insanın. Yakmak, yıkmak, ezip geçmek, kötülüğü kuşanmak hem çok kolay hem de failini de içine alıp ona zarar veren eylemler. Mutluluk,........