Merhametin kozasında |
Bir kadın sahnede…
Kendi kozasında çırpınıyor, kanlar içinde.
Sessizliğe, kayıtsızlığa, umarsızlığa karşı direniyor.
Sanki bedenine hapsolmuş; insanlığın derin kesiklerini kendi derisinde taşır gibi…
Yaralarını iyileştirmeye çalışıyor ama kan hep taze, acı hep diri.
İspanyol sanatçı Susanna Pruna’nın performansının ismi, "Kimsenin Toprağı" ya da "Kimseye Ait Olmayan Toprak.”
İçini delip geçen ve Gazze'den yükselen şu anonsla yola çıkmış: “875 kişi öldü. 100’ü çocuktu. Yiyecek ararken öldüler.”
***
Şiddeti anlatıyor gösteri; suskunluğu, korkuyu, acıyı… İşgal, sınır, mülkiyet, savaş, göç ne varsa, hepsi birer yaraya dönüşüyor bedeninde.
Susanna Pruna soruyor:
“Kimseye ait olmayan toprak, elimizde kalan tek şey. Tanıyabiliyor muyuz onu?”
Bize ne kadar da yakın bir soru…
***
İkiye bölünmüş bir şehrin ortasında böyle başlıyor Bienal Lefkoşa. Bir ay boyunca, sanatın tanıklığına açılacak onlarca kapı var.
Hem de “merhamet”........