Lider ve takipçilerinin ilişkisi, tarih boyunca merak edilmiştir. İster anne-baba, ister bir şirketin yöneticisi, isterse bir devletin lideri siyasal kişilik olsun liderin kitlesini etkilemesi, kurduğu ilişki ve iletişimle mümkündür. Tüm bu süreçte liderin temel kişilik özellikleri belirleyici rol oynar.

İlişki; doğal olarak kendiliğinden kurulur. Annenin çocuğuyla ilişkisi gibi. Çoğu zaman programlı değildir. İletişim; genellikle amaçlı ve programlıdır. Siyasilerin, kitleleriyle iletişimi gibi. Kişilik; doğuştan getirilen potansiyellerin yetişme, eğitim ve çevre etkileşimi ile performansa dönüşmesini sağlayan ve bireyi o birey yapan özelliklerin tamamı olarak bilinmektedir.

Gerek doğal olarak kurulan ilişki ve iletişim gerekse programlı olarak kurulan iletişim, lider olarak bireyin temel kişilik özellikleri ve bakış açısından etkilenir. Mesela bir fare, bulunduğu delikten gökyüzüne bakar ve der ki “Gökyüzü ne kadar küçükmüş”. Oysaki baktığı yerden öyle görünür gökyüzü. Farenin o andaki gerçeği o olabilir ama asıl olan bu değildir. Dolayısıyla çoğu zaman anlık gerçekler ile genel geçer realitenin ayrı şeyler söylediğine şahit oluruz.

Liderin temel kişilik özellikleri ve liderlik potansiyeli, takipçilerinin ona bağlanmasında etkili olur. Siyasal iletişimde lidere bağlanmanın çeşitli yolları vardır:

Sadakat Kültürü: Genellikle orta çağ kültüründen gelir. İnanç sistemlerinin ağırlığı vardır. İslam kültürü insan onuruna yakışır sadakati “insan odaklı” olarak taçlandırmıştır. Sadakat kültüründe lider kendini dayatmaz. Yapıp ettikleri ile gönüllerde yer edinir, kitlesi adına risk alır. Kendini onlardan yukarıda görmez, kitle de ona bağlıdır, zamanla duygusal bir bağ oluşur.

İtaat kültürü: Sadakat kültürünün içinde itaat de vardır. İtaat, lidere ve davaya bağlı olmaktır. Ancak zorlamaya dayalı itaat arzu edilmez.........

© Yeni Birlik