Tanımlayamadığım pek çok duygu ile peşinde olmayı, seni aramayı varlığımın bir delili kabul ediyorum. İyi ki varsın ve iyi ki ben seni arıyorum, buna şükrediyorum. Yoksa ben bu yüksek duyguları nerede, kimin peşinde kullanacaktım? Gittiğim bütün memleketlerde içimden bir ses hep, neredesin diye sana sesleniyor. Gördüğüm güzellikler içinden çıkıp gelirsin diye bir tarafım hep seni gözlüyor. Bazen onun için sebepsiz göz yaşları döküyorum. Biliyorum onlar da seni arıyor. Duramıyorlar kabında atıyorlar kendilerini dışarıya. Gittiğim yerlerde hep bir arayıştı yaşadıklarım.

Neredesin ey sevgili! Bu sesleniş bile mutlu ediyor beni. Seni arıyor olmak bir bahtiyarlık benim için. Heyecanla attığım adımlarda, aşkla yaşadığım yolculuklarda gözüm, gönlüm hep senin izini sürüyor. Otobüs yolculuklarımda camdan dışarı bakan gözlerimde hep seni görme ümidi ve heyecanı var.........

© Yeni Asya