Biliyordum bir gün

Ne diyor kuşlar? Bu bir çığlık, bir acı mesaj mı? Ya sokak köpekleri, onlar da eskisi gibi değil sanki. Baksanıza köpek gibi tüyleri diken diken eden havlamaları kalmamış; cılız, isteksiz, etkisiz hev hev sesler… Kediler de öyle. Farelerden çekinir hale gelmişler sanki. Farenin kovaladığı kediler var artık! Hele akıllı varlık insanlara bakın, ateşe atıyor kendini, bile bile.

Bazen bulutlarla gizleniyor güneş, oysa bir gün doğacak şems-i hakikat. Ümitle sabahı beklemek ne güzel. Sağımdan solumdan bütün varlık, yalnız değilsin diyor kulağıma. Ve uzunca bir karanlıktan sonra usulca güneş penceremden sokulup geliyor masama.

Sonra biraz toparlıyorum kendimi. Görüyor olmanın hazzına varıyorum varlığı. Böylece miyavlamayan kediyi de, havlamayan köpeği de, erken öten horozu da sevmeye başlıyorum nedense. Dün nice gözler kapandı........

© Yeni Asya