Babası Necmettin Eyyubî idi. Zengi Devletinin bir komutanı iken, onların dağılması ile birlikte 1171 yılında Eyyubîler Devletini kurdu. Kendisi sağlam bir Sünnî ve Şafiî bir Müslümandı. Mısırda bulunan Şiî Fatımîler devletini ortadan kaldırdı. Mensupları da çeşitli memleketlere dağıtıldı. Selâhaddin Eyyubî çok cesur bir komutandı. Kısa bir zaman içerisinde başta Mısır olmak üzere Filistin, Lübnan, Ürdün, Suriye, Kuzey Irak, Hicaz, Libya, Yemen, Güney Anadolu toprakları gibi çok geniş bir coğrafyayı fethederek devlet sınırları içine kattı.

Haçlılar tarafından 1099 yılında Kudüs’ün alınmasından seksen sekiz yıl sonra, 1187 yılında yaptığı meşhur Hıttin Savaşı’nı kazanarak, Kudüs’ü Hristiyanların elinden kurtarıp fethetti. Bu hadise İslâm dünyası için çok büyük bir gelişmeydi.

Kudüs’ün fethedilmesi, Müslümanlar için ne kadar kutsal bir fetih ise, Hristiyanlar için de o kadar önemli ve üzücü bir olaydı. Zira Kudüs, hem Müslümanlar, hem Hristiyanlar, hem de Yahudîler için de çok kutsal bir şehir idi.

Bahsi geçen ve üç semavî din için kutsal olan Kudüs’ün kaybedilmesi Hristiyan dünyasını harekete geçirdi. 1189 yılında 3. Papanın öncülüğünde başlayan Kudüs’ü Müslümanlardan geri alma seferine karşı, Selâhaddin Eyyubî ilk defa İslâm Birliğini kurarak, o zamanki İslâm devletlerine dâvetler........

© Yeni Asya