İşte, bahsi geçen soruların cevabını, iyi ve kötünün ne olduğunu bildirmek için bütün kavimlere ve ümmetlere peygamberler tayin edilmiştir. Kaynağı semâvi vahiy olan kutsal kitaplarda, Allah’ın emrettiği şeylerin iyi ve güzel, yasak ettikleri de kötü ve şer olarak öğretilmiştir.

Mukaddes kitapların en sonuncusu olan Kur’an-ı Kerim ve son peygamber Hazret-i Muhammed (asm), hayatın her alanı ile ilgili emir ve yasakları teferruatıyla açıklamış, hayır ve iyiliklere teşvikler yaparken, şer ve kötülüklerden şiddetle kaçınmayı emretmiştir. Özellikle Kur’an’da, günahlara karşı takva zırhına bürünmeye sevk ederken “Allah katında en makbul olanınız, Allah’tan en çok korkanınızdır.” ferman edilmiştir. İyi amellerden önce, şer ve günahlardan uzak kalınması üstün gösterilmiştir.

Günah; cezayı gerektiren amel, suç, seyyie, hata, isyan, Allah’ın emir ve yasaklarına aykırı hareket olarak tarif edilir. Psikoloji ise, iyi veya kötü amellerden sonra ruhun aldığı ve etkilendiği hâldir.

Hazreti-i Eyyup (as) peygamberin, Kur’an-ı Kerim’de anlatılan kıssasından bu zaman insanlarının alacağı çok dersler vardır. Sabır kahramanı olan o peygamberin bedenindeki hastalıklarının mukabili, Bediüzzaman Hazretlerinin ifade ettiği gibi, bizim ruhumuzda ve manevi kalbimizde hastalıklarımız vardır. İç dışa ve dış içe bir çevrilseydik, o mübarek peygamberden daha fazla hastalıklı ve........

© Yeni Asya