Terazinin iki kefesi misali. İnişler ve yokuşlar birbirine bürünür, biri birinin içinden infialsiz. Zirveyi temaşa ederken birisi, diğeri dibe vurmuştur ziyadesiyle. Süreyya fevkiyle sera tahtı kadarken cidal ve imtihan. Bir yokuştan süratle iniş gibidir oysa yaşanan.

Hem dengeye temayül edip, hem de mekân edinenler. Karlı gibi görünen haşmetli keskin dorukların, üşütür gibi ayazların sahipleri. Ölmeden daha onun dahlinde. Dünya indinde, yer üstünde… Can vermeden evvela manen yokluğun resmini giymek. Gidilmesi muhakkak olan menzillerde gezinmek! O upuzun seyahatin kaçıncı merhalesinde olursa olsun. Hayatın özü içinde saklıyken. Özü arayıp /bulup, kışr ile meşgul olmaksızın, öz olup. Muhakkak girift bir mukaddemenin ilmeğiyken. Sükûnetin, sakinliğin, asaletin ve yokluğun…........

© Yeni Asya