1997 yılında, farklı ülkelerdeki toplumlara iyiliği yaymak için Japonya, Tayland, Avustralya, Amerika ve İngiltere’deki çeşitli sivil toplum kuruluşları bir araya gelmişler. 1998 yılında ise World Kindness Movement (Dünya İyilik Hareketi) adıyla kuruluş toplantısının yapıldığı 13 Kasım tarihi esas alınarak her yıl aynı gün kutlanmaya başlanmış. Kötülüklere karşı bir iyilik seferberliği başlatmak istemişler. Ancak bu tür özel günlerin çoğu popüler kültürün etkisiyle yüzeysel birer etkinliğe dönüşmüş durumda. Anneler günü, babalar günü, yaşlılar günü, sevgililer günü, kahve günü, çikolata günü. Her şeyin bir günü var. Bu günlerin manasının yaşanması yerine, bu “gün”ler sosyal medya içeriklerinin, reklam kampanyalarının, markaların kendini gösterdiği gün hâline gelmiş. Diğer günlerde olduğu gibi iyiliğin de bir günü olamaz. Çünkü iyilik, insanın fıtratında var olan bir cevherdir. Kimi bunu fıtrata uygun davranarak ortaya çıkarır ve işletir. Daha da parlatır. Kimi de yok sayıp nefis ve şeytanın sesini dinleyerek, o fıtrî cevherini kötülüklerle kömüre........

© Yeni Asya