Ölüm sessizliği |
Cenaze evine girildiğinde, insanı ilk karşılayan şey ağır ve derin bir ölüm sessizliği oluyor. Bu sessizlik, sadece odanın değil; kalplerin de sustuğu bir andır. Dünya telâşı bir anda söner, nefesler bile yavaşlar. İnsan, o anda kendi faniliğini duyar; hayattan geriye kalan tek hakikatin ölüm olduğunu hisseder.
Kur’ân-ı Kerîm bize bu hakikati hatırlatır: “Her nefis ölümü tadacaktır.” (Âl-i İmrân 3/185)
Bu büyük hakikat karşısında sahabenin dahi sessizliğe büründüğü, bir an tefekkür ettiği nakledilir. Çünkü ölüm sessizliği, insanı iç muhasebeye sevk eder. Bu sessizlik aynı zamanda hürmettir; ölene saygının, geride kalanlara sabır dilemenin bir dilidir. Cenaze evinde yüksek........