İmtihanda olduğumuzu unutup, dünyaya kök salmaya başladığımızda her şey bize fâniliği hatırlatıyor. Şikâyete başlıyoruz Oysa Allah Âdildir; yarattıklarına adaletle davranır.

Mü’min konumunu, durumunu bilir, bilmelidir. Haddini tecavüzden şiddetle sakınır. Dilinde ve fiilinde şükür eksik olmaz. Allah’ın verdiğine kanaat eder, haset etmez. Sebepler dünyasında yaşadığının, ekmeden biçemeyeceğinin şuurundadır. Bunun yanında toprak zerrelerinin buğday yapacak ilme, kudrete ve iradeye sahip olmadıklarını da çok iyi bilir.

Sebeplere teşebbüs ettikten sonra Allah’a tevekkül eder. Zira, ağaçtan meyve, topraktan hububat ve topyekûn kâinattan insan süzüp çıkaran O’dur.

***

Tembelliği, sebeplere teşebbüs etmemeyi Allah’ın bu kâinatta koyduğu fıtrat kanunlarına isyan olarak değerlendirir. Ama, neticeyi sebeplerden değil, Allah’dan bekler; duasını, niyazını, şükrünü ancak O’na yapar.

Evet; Allah Adildir; yarattıklarına adaletle davranır. Hiç kimseye gücünün yetmeyeceği şeyi yüklemez. Şu an bir sıkıntı, hastalık veya musibetle imtihan olunuyorsak; bilmeliyiz ki onu kaldırabilecek, üstesinden gelebilecek güç........

© Yeni Asya