"Size iki önemli şey bırakıyorum. Biri, insanı doğruya götüren bir rehber ve nur olan Allah’ın Kitâbı Kur’ân’dır. Ona yapışın ve sımsıkı sarılın! Size bir de Ehl-i beyt’imi bırakıyorum. Allah’dan korkun da Ehl-i beyt’ime saygılı davranın! Allah’tan korkun ve Ehl-i beyt’ime saygılı davranın!" (Müslim, Fezâilü’s-sahâbe 36)

O yazımızda ehl-i beyt ile meşveret-şura ilişkisini anlatmaya çalışmıştık. Bu çalışmamızda ise konumuz, “ insanı doğruya götüren bir rehber ve nur olan Allah’ın Kitâbı Kur’ân” olacak.

Peygamber’imiz(asm) cümlenin devamında, “Ona (Kur’ân’a)yapışın ve sımsıkı sarılın!” demiştir.

Burada Peygamber Efendimiz (asm), Kur’ân-ı Kerîm gibi bir rehberden mahrum olan insanlığın, karanlıklar içinde kalacağını ve nereye gideceğini bilemeyen bir toplum haline geleceğini ifade ediyor diye anlayabiliriz.

Onun için, Allah, rahmeti gereği böyle toplumların yolunu aydınlatmak için onlara bir aydınlatma vesilesi olarak Kur’ân-ı Kerîm’i gönderdiğini ortaya koyuyor.

Bir başka rivayete göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Kur’ân-ı Kerîm’den bahsederken: “O Allah’ın ipidir. Ona yapışan doğru yolu bulur. Onu bırakan da yolunu sapıtır” (Müslim,........

© Yeni Asya