Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri, âlem-i İslâm’ın maddî-manevî geri kalmışlığının sebeplerinden olan hastalıkları Hutbe-i Şamiye eserinde sıralar. Bu hastalıkların ilk sırasında ise ümitsizliğin bulunduğunu belirtir. (1) Dolayısıyla ümitsizlik hissi, üzerinde ciddiyetle durulması ve bir hastalık olarak ele alınması gereken kritik bir durum. Çünkü ümitsizlik hissinin, manevî takviyelerle belirli sürede izale edilmediği durumlarda kalıcı ümitsizliğe dönebileceği uzmanlar tarafından ifade ediliyor. Böyle bir durumda ise insan negatif düşünceler ve beklentilerin kıskacına düşme tehlikesinde bulunuyor. Ümitsizlik neticesinde sürekli olumsuz beklentiler çaresizlik duygusunun oluşmasına ve stres hormonlarının artarak bağışıklık sisteminin de zayıflamasına sebep oluyor. Tam da Üstad Hazretlerinin belirttiği gibi ümitsizlik, maddî-manevî bir hastalık hâlini insana yaşatıyor. Bu ümitsizlik illetinden kurtulmanın çaresini ise yine Üstad Hazretleri aynı eserde “El emel” Yani Allah’ın rahmetinden kuvvetli ümit beslemek olarak sunmakta. (2) Ümitsizliğin........

© Yeni Asya