O kadar muamma değil her şey… Açarsın ÜÇ KİTABI; her şey var orda. Onları okutup hayatına dokuyunca sen de “kitap gibi” olacaksın. Dermansız dert yok; sende bir tuhaflık var. Elinin değdiği her yer kir pas içinde… Yas yasak bağlamış kelimelerin. Ümidin -o her renkten- kapılarından haberin yok. Her ânın içinde sonsuzluk saklı; geçip gidiyorsun kendinden uzaklara.

***

WANTED HÜRRİYET

Ah, be hürriyet! Çok nazlı çok pahalısın.

Namık Kemal aradı; bulamadı. Efsunkârlığını teslim etti.

Said Nursî, hürriyetsiz yaşayamam, dedi.

Orhan Veli de görmüş ki esaretin kapkara yüz(süzlüğ)ünü; yazmış mısralarında.

Gün yüzü görmedi azıcık düşünenler. (Düşünmeyenler bahsin dışında…)

Ahmet Haşim, bu işlere pek bulaşmadı.

Melâli anlamayanları âşinâ bilmedi; o kadar. Hep kaçmak istedi insanlardan; kendinden bile!

Yahya Kemal, rüzgârların hürriyetine imrendi.

Esaret varsa bir yerde; insan~lık nerde?!

***

FUZÛLİYAT

Ve şu ân nefes alıyoruz ya... Ve ne çok şu ânı unutturan nelerin peşindeyiz! Yakamıza yapışan ve bizimle bağı parçası olmayanların kaygısındayız. Hayatı ıskalama lüksümüz de yok ki...

***

KAPALI KAPILARIN ARDI

Şu, milleti bir tarafa koyup hesap yapmalara içerliyorum. Haksız mıyım?

Ne........

© Yeni Asya