İki fetih, bir sonuç
İDRİS GÜNAYDIN
Allah Resulü Hz. Muhammed (S.A.V) 30 Ocak 630 tarihinde Medineli Müslümanlardan kurulu bir ordu ile Mekke üzerine yürüdü. Sayı olarak belki yüz binler yoktu bu orduda lakin o da bir savaştı, bir fetihti. Sayı olarak değil anlam olarak çok yüce idi. İnsanlık tarihinin görmediği bir sonuç ile sonlandı. Her şeyi ile örnek bir fetihti. İnsanoğlunun savaşta bile merhamet yönünün ve karakterinin temayüz etmesiydi.
Bu fetih Müslümanların zaferiyle sonuçlandı. Ancak Müslümanları zafere götüren sebepleri iyi irdelemek lazım. Hem de öyle bir zaferdi ki; kansız ve savaşsız kazanılmıştı. Birkaç ufak çatışma olmuş ise de Mekkeliler Müslümanların fethine razı olmuşlardı.
Müslümanları zafere götüren sebepler ne idi?
1- Müşriklerin gerek daha önceki savaşlarda kaybettikleri savaşçıları ve gerekse Müslüman olup Medine’ye kaçan savaşçıları ile eli iyice zayıflamıştı.
2- Mekkeli Müşrikler Mekke’ye hakim olan aristokratların zulüm ve aşağılamalarına karşı ses çıkaramıyorlar ancak Peygamberimizin Medine’deki uygulamalarından örnekler kendilerine ulaştıkça için için özlem duyuyorlardı.
3- Genellikle savaşması gereken çoğunluk ekâbirden değil halktan kimselerdi.
4- Müslümanların Medine’ye göçmelerini zaten haksız bilip, onları mazlumlardan sayıp buna karşı seslerini yükseltemeseler de sessiz kalmayı tercih ediyorlar fakat........