O güzel manevi ruh olmayınca olmaz...

Ali Sandıkçıoğlu

Hazreti peygamberimiz Dünyayı teşrif etmezden evvel dünya tamamen cehalet içinde idi.

Hak, hukuk, adalet ve namustan eser yoktu.

Güçlü olanlar güçsüzleri eziyor, ellerinden haklarını gasb ediyordu.

Kız evlatları ayıplara vesile olacak diye bizzat babaları tarafından diri diri kazılan kuyulara gömülüyor ve öldürülüyorlardı.

Kadınlar için bir nevi hayvan pazarı gibi pazarlar kuruluyor, kadınlar bir eşya gibi alınıp satılıyordu. İnsanlar taşlardan, hayvan pisliklerinden veya hamurlardan putlar yapıyor, onlara bir kurtarıcı nazarı ile tapıyorlardı. Hatta bazıları acıktıkları zaman biraz önce kendi elleri ile hamurdan yapıp, taptıkları putlarını yine kendileri yiyordu.

Böyle bir zamanda HZ. ALLAH (cc) tabir caizse insanlığa acıdı, merhamet etti. İnsanlığı düştüğü ateşin kenarından veya cehennem çukurundan kurtarmak için Peygamberimiz HZ. Muhammed (as) efendimizi insanlığın imdadına gönderdi.

HZ. Peygamberimize ilk olarak kadınlardan inanan HZ. Hatice validemiz, erkeklerden ise; henüz buluğ çağına gelmemiş HZ. Ali (ra ) efendimizdi. HZ. peygamberimiz normal midesini her gün tam olarak yemekle doyuramadan geceli, gündüzlü İslam’ı yamakla meşgul oldu. Müslümanların sayıları kırka ulaşınca Beytullah’a gittiler. Kur’an-ı Kerim’in “Mukaddemün” diye tabir ettiği İslam’ın o ilk ve öncü insanları her şeylerini Allah (cc ), Resul’u Muhammed (sas) ve İslam dini için seferber ettiler.

Zenginler servetlerini ortaya koydular.

İslam’ın yayılması için kullandılar..

Öyle ki, zamanla çok zengin olan ilk sahabiler Allah yolunda infak ede ede tabir caizse maddeten fakir duruma düştüler...

Yılmadan malları ile canları ile Allah (cc) yolunda her daim geceli gündüzlü mücahede ve mücadele ettiler...

Mekke müşriklerinin ezaları artınca da bilindiği gibi hicret izni çıktı .

Hali vakti, geçimi ve evi barkı müsait olan nice asaletli insanlar İslam adına, din için, Allah için memleketlerini terk ederek başka başka memleketlere gittiler.

Yollara düştüler........

© Yeni Akit