Ebu Ubeyde’den şehit Yüzbaşı Kemal’e mektup

Ebu Ubeyde’den şehit Yüzbaşı Kemal’e mektup

ALİ ERKAN KAVAKLI

Geceleyin Gazze’nin Telheva Mahallesindeki Maliye Kavşağına pusu atmış, düşmanı gözetliyordu. Ay ışığında tank silüetleri gördü. Birden fazla tank var, ilk roketi Yahya ateşleyecek sonra Ebu Ubeyde…

Siyonistler akşam beş kişilik bir aileyi yok etmişlerdi. Şehit edilenlerden biri de 6 yaşında sevimli ve dünya güzeli Hind idi. Arabaları Siyonistlerce taranmış, yaralı minik kız, dayısının telefonuyla Kızılay’ı aramış, yardım istemişti. Dayısı, eşi ve üç çocuğu vurulmuş, inim inim inliyorlardı.

Yaralıları almak için yola çıkan ambulans vurulmuş, şoför Yusuf ve yardımcısı Ahmet şehit edilmişti.

Ebu Ubeyde eli tetikte bekliyordu. Yüreğinde korku yoktu. Yüzbaşı Kemal’i hatırladı. En son tünelde birlikte savaşmışlardı. Onu çok özlemişti, bir mektup yazıp meleklerle göndermeliydi. Hayal kalemiyle mektup yazmaya başladı:

“Kardeşim Kemal,

Seni çok özledim, her tank avına çıkışta seni hatırlıyorum, burnumun direği sızlıyor. Sensizliğe alışamadım, yokluğun yüreğimi kanatıyor.

Giden geri gelmiyor, gidenin yeri dolmuyor; gönlümde hüzün, dudağımda dua, dilimde Ya Sabır!

Bugün 626. gün. Şanlı direniş bayrağını yere düşürmedik elhamdülillah. Tank, top, dozer, helikopter avı devam ediyor. Kanımızın son damlasına kadar çarpışacağız, asla teslim olmayacağız.

Şehit sayımız artıyor, yanına gelenleri karşılıyor ve cephelerden haber alıyorsundur ama yine de yazayım:

68.183 şehit verdik. Bunların 21.778’i çocuk, 19.752’si kadın. 793.543........

© Yeni Akit