Lastiğin çekim gücü
AHMET TALİB ÇELEN

Biz taşra çocuklarıyız. Çoğumuz memleketin ücrâ bir köşesinde derme çatma bir kulübede dünyâya açarız gözlerimizi. Çilekeş bir annenin ve dertli bir babanın sevgisi ve şefkati en mühim gıdâmızdır. Maddî gıdâlarımızın yetersizliğini bu sevgi ve şefkat doldurmuştur da gürbüzlüğümüzün sebebi budur. Beden ve ruh sağlığımızın sebebi anne-babamızın nasırlı ellerinden soframıza akan helâl lokma olsa gerektir. Memleketin o gariban beldesinin tozlu yollarında koşmak, ağaçlarına tırmanmak, hayvanları kovalamak sporumuzdur. Çamurdan, ağaçtan yaptığımız evler, tabancalar, kılıçlar ilk projelerimizdir. Oyuncak dediğin marketten alınmaz, kendi ellerinle yapılır. 

Biz sulak bir arazide, her türlü gıdâsı verilen bir fidan gibi değil, kıraç bir arazide, yaşamak için elzem olan gıdayı toprağın bağrında araya-yoklaya bulan ve emen fidanlar gibi yetişiriz. Bu yüzden zor şartlar karşısında eğilip bükülüvermeyiz, direniriz. Çilekeş yaşamayı topraktan ve anne babamızdan tevârüs etmişizdir. Bir yönümüzle boynumuz bükük, sesimiz kısık; başka bir yönümüzle de başımız dik, gözümüz karadır. Tuttuğumuzu tam tutar, attığımızı tam atarız. Sevdiğimiz için canımız çok pahalı değildir. Ama bizi biz yapan değerlerimize paha biçtirmeyiz. Biz Allah deyince ürpermeyi, Peygamber deyince salavat ile elimizi göğsümüze koymayı ve okuduktan sonra Kur’an’ı öpüp başa koymayı öğrendik. Bunları sevdik, canımızın değerini bunlara bağladık. Bize böyle öğretenlere rahmet olsun. 

Bizim nesil taşra çocuklarının kaderidir gurbet. Taşra ocağımızdır ama hayat uzakta görünmektedir gözümüze. Kimimizi ekmek, kimimizi ideallerimiz gurbete çağırır. Gurbet büyüktür, gurbet renklidir, gurbet imkândır, fırsattır.........

© Yeni Akit