Επίσης: Η μείωση του εργατικού δυναμικού κατά 260.000 σε σχέση με το 2009. Η εκτίναξη της μερικής απασχόλησης στο 23% της συνολικής απασχόλησης

Από τις 500.000 νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν μετά το 2019, οι μισές και πλέον είναι θέσεις εργασίας που κατέλαβαν εργαζόμενοι συνταξιούχοι που αδυνατούν να επιβιώσουν μόνο με τη σύνταξή τους

Πρόσφατα η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ-πρώην ΟΑΕΔ) ανακοίνωσε, για τον Σεπτέμβριο 2025, 720.039 εγγεγραμμένους ανέργους (ποσοστό ανεργίας 15,7%). Τον προηγούμενο μήνα (Αύγουστος 2025) η ΔΥΠΑ είχε καταγράψει 790.844 ανέργους (ποσοστό ανεργίας 17,24%). Από τη δική της πλευρά η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) στην «Έρευνα Εργατικού Δυναμικού» για τον ίδιο μήνα (Σεπτέμβριο 2025) ανακοίνωσε 385.804 ανέργους (ποσοστό ανεργίας 8,2%) ενώ για τον Αύγουστο 2025 είχε ανακοινώσει 383.788 ανέργους (ποσοστό ανεργίας 8,2%).

Ανεξάρτητα από τη μεγάλη απόκλιση μεταξύ των δύο Οργανισμών, η στατιστική (αριθμητική) ανεργία σε σχέση με το 2009, πριν την είσοδό μας στα Μνημόνια, έχει πράγματι μειωθεί. Όπως επίσης η ανεργία έχει μειωθεί και σε σχέση με το 2019, όταν η σημερινή κυβέρνηση ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Ωστόσο το κυβερνητικό αφήγημα περί ανάπτυξης με την παραγωγή πολλών και καλών θέσεων εργασίας, είναι δύσκολα υποστηρίξιμο σήμερα.

Ακόμα κι αν στατιστικά φαίνεται κάποιος ρυθμός ανάπτυξης, δεν αφορά σε ουσιαστική και βιώσιμη ανάπτυξη επ’ ωφελεία τής κοινωνίας αλλά σε «φτωχογόνα» ανάπτυξη που δεν διαχέεται στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που ζουν (δυστυχώς ακόμη και σήμερα, επτά χρόνια μετά την υποτιθέμενη έξοδο από τα Μνημόνια) σε συνθήκες απόλυτης ή σχετικής φτώχειας, πολύ περισσότερο αν........

© Xronos