İsmet Hergünşen yazdı…
Oysa 21. yüzyıl büyük umutlarla başlamış, ortamda bir yumuşama hâkim kılınmıştı.
Neredeyse geçtiğimiz yıllardan kalan sorunların çoğu ya dondurulmuş ya da rafa kaldırılmıştı.
Varşova Paktı dağılmış, NATO adeta uyur gezer vaziyetteydi.
İttifak ile Avrupa ve Doğu Bloku Ülkeleri arasında güven oluşturmaya yönelik ¨Barış İçin Ortaklık¨ ile tüm dünyada artık korkulacak bir şey kalmadığı algısı bile yaratılmıştı.
Var olansa barışın büyüleyici ortamıydı.
Kaynaklar, silahlanmaktan çok insan odaklı kullanılmaktaydı.
Küresel güçlerin etik değerleri aşındırmasıyla yaratılan rekabet ortamı, kurulmaya çalışılan yeni dünya düzeninin sonunu getirdi.
Yine kanlı, yine nefret dolu onca yaşanan olay, hayal kırıklıklarının habercisi oldu.
Korona virüs salgını, ülke farkı gözetmeksizin tüm dünyada belirsizlik ve psikolojik tahribat yaratırken, kalıntıları başka adlarla tehdide devam ediyor.
Barışı, güvenliği ve istikrarı bozan terörizm, mikro milliyetçilik, kitle imha silahlarının kontrolsüzlüğü, kökten dincilik, organize suçlar, uyuşturucu kaçakçılığı ve düzensiz göç gibi riskler, adeta klasik askeri tehditlerin önüne geçmiş durumdadır.
Kazanan demekten ziyade kazandırılansa savaş sanayii.
Ara yüzü de sığ düşünceli ve öngörüsüz politikacılar.
Kaybedense, zorunlu olmadıkça cepheye........