Ahmet Müfit yazdı…
Verdiği demeçlerde, yaptığı açıklamalarda tam tersini söylese, uygulanan ekonomi programının seçim sonuçlarını olumsuz etkilemediğini iddia etse de, ABD’de söylediği “yerelin ikna edemediği” yönündeki sözler, gerçeğin onun tarafından da kabul edilmesi anlamına geliyor.
Bu yazıda, Mehmet Şimşek’in kullandığı dilin, seçtiği kelimelerin “yanlışlığı” ya da kendi duruşu açısından bakıldığında “doğruluğu” konusundaki tartışmaların dışında kalarak, bu açıklamanın akla getirdiği iki önemli ve birbiriyle doğrudan ilişkili sorunun yanıtını arayacağım. Birinci soru, “yerel” hangi konuda ikna olmuyor. İkinci soru ise “yereli” niçin ikna edemiyorlar.
Hangi konuda ikna olmuyor, sorusuyla başlayalım. Bu konudaki yanıtlarla ilgili olarak, “Yerel” yani Türk Halkı -kendisi bu kelimenin ülke içerisinde yerleşik yatırımcıları ifade etmek için kullanıldığını ifade etti- niçin ikna olmuyor sorusunun yanıtı ile devam edelim.
Benim durduğum yerden yani kurucu değerler açısından bakıldığında, “yerelin” ikna olmamasının en önemli nedeni geçmişte, aynı nedenlerle ve aynı söylemlerle pazarlanan politikaların sonucu olarak yediği kazıklar. ABD’nin, uluslararası hukuka aykırı olarak, 1972 yılında doların altın standardını tek taraflı olarak kaldıran kararının, bunun sonucu ortaya çıkan petrol krizinin etkisiyle ülke içerisinde başlayan döviz krizini sonlandırmak amaçlı olduğu söylenerek gündeme getirilen 24 Ocak 1980 tarihli, IMF ve Dünya Bankası yönlendirmeli programla başlayan süreçte yaşananlar bu inanmama durumunun başlıca nedeni. Bu türden istikrar programlarının bırakın sıradan vatandaş ve ülke ekonomisi açısından istikrar sağlamayı, neredeyse her 10 yılda bir yaşanan krizlerin yükünün, “bu sefer son”, “yükü milletçe paylaşmalıyız” türü hamasi söylemlerle vatandaşın sırtına yüklenmesi ile sonuçlanacak yeni krizlerin tetikçisi olduğu, artık sıradan insanlar yani “yerel” tarafından kavranmaya başlamış durumda. Amiyane tabirle ifade edersek, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de maymun gözünü açmaya, dışarıdan giren borç parayla dönemsel olarak yaşanan ödünç bolluğun faturasının, son tahlilde ve kaçınılmaz olarak kendi sırtına yüklendiğini/yükleneceğini, sistemin kazananı yerli yabancı para babalarının çıkarıyla kendi çıkarının aynı........